پدر وقتی اذان میگفت غم داشت
صدای دلنشینش زیر و بم داشت
همیشه ذکر مولا بر لبش بود
که مولا مایه ی تاب و تبش بود
پدر می رفت سوی جا نمازش
که بالاتر برد دست نیازش
پدر میگفت با یک صوت غمگین
اغثنی یا غیاث المستغیثین
صدای دلنشینش زیر و بم داشت
همیشه ذکر مولا بر لبش بود
که مولا مایه ی تاب و تبش بود
پدر می رفت سوی جا نمازش
که بالاتر برد دست نیازش
پدر میگفت با یک صوت غمگین
اغثنی یا غیاث المستغیثین
شاعر اهل بیت حاج محمد رضا آقاسی
No comments:
Post a Comment