عافیت

میگم تا حالا فکر می کردم این مری سخت گیره ولی امروز یه جلسه با هماهنگ کننده تحقیقات داشتم که گوشی دستم اومد. کاری که همه ده دقیقه ای سر و ته اش رو هم می آوردن یه ساعته هم تموم نشد تازه ول کن هم نبود. بعد جناب پروفسور گفت من یه ماه پیش سمینارت اومدم اونجا رو اینجوری گفتی اینجا رو اونجوری. گفتم آخه وقت کم بود گفت نه تو دقیقا پنجاه و یک دقیقه وقت داشتی. نزدیک بود ثانیه اش رو هم بگه! فکم افتاد. بیچاره دانشجوهاش چی می کشن. خلاصه نتیجه اخلاقی اینکه قدر اون چیزهایی رو که دارین بدونین!ا