راندمان

زنده ام! منظورم اینه که بالاخره هفته پیش هم بخیر گذشت. گلاب به روتون عین تراکتور کار می کردم. تو عمرم روزی بیست ساعت (یه دو با یه صفر جلوش!) علاف نبودم؛ از اون لحاظ. بگذریم

این هفته رو گفتیم یه خورده به خودمون استراحت بدیم، قرار شده روزی سیزده، سیزده نحسه چهاده ساعت بیشتر کار نکنیم. از اونجایی که این هفته قرار نیست تو بیشتر از شش هفت تا سمینار و میتینگ و کنفرانس و این جور چیزا شرکت کنیم، فرصت خوبیه که یه چیزی بگیریم بزنیم به بدن. خلاصه الانم یهو بطرز خفنی هوس کردم برم آزمایشگاه الواطی! فعلا

زت زیاد